Η αυτοδιοίκηση να αφήσει την αυταρέσκεια και να αλλάξει

Το κείμενο αυτό αποτελεί ομιλία του Παναγιώτη Πάντου, επικεφαλής της ΣΤΡΟΦΗΣ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ, στο συνέδριο της ΚΕΔΕ (Χαλκιδική, 7-9 Μαΐου 2015).

Δείτε επίσης από το ίδιο συνέδριο την παρέμβαση της δημάρχου Γαύδου Γκέλης Καλλινίκου.

 

Κινούμενος στους χώρους του συνεδρίου νιώθω εν πολλοί έξω από τα νερά μου. Αναρωτήθηκα αρχικά αν επρόκειτο για δική μου παραξενιά. Ευτυχώς μιλώντας με τους δημάρχους της Κοζάνης και της ακριτικής Γαύδου κατάλαβα ότι υπάρχουν κι άλλοι που προβληματίζονται πώς μπορεί σε ένα πανάκριβο συνέδριο, κόστους εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ δημόσιου χρήματος, σε έναν χώρο πιο υπέχει φτιαχτεί για άλλους, για τους λίγους, μακριά από εκεί που χτυπά η καρδιά της κοινωνίας, εμείς να μιλάμε για τις ανάγκες της.

Ίσως μου πείτε ότι όλα αυτά είναι απλώς συμβολικά και ότι γίνομαι άδικος. Φοβάμαι όμως ότι αυτοί οι συμβολισμοί καλλιεργούν σε όλους μας, εδώ στο ανώτατο επίπεδο της ΚΕΔΕ, μια πλασματική και αφ’ υψηλού εικόνα της πραγματικότητας. Άλλωστε την ίδια εικόνα και η σύνθεση του σώματος. Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι στο συνέδριο της ΚΕΔΕ δεν εκπροσωπούνται μεγάλα κομμάτια της αυτοδιοίκησης, ενώ επίσης δεν βλέπουν τον εαυτό τους ζωντανά, δυναμικά κομμάτια των τοπικών κοινωνιών, με σημαντικό ειδικό και πολιτικό βάρος.

ΚΕΔΕ: Χωρίς προσανατολισμό και όραμα

Από χθες μέχρι και το Σάββατο η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ) πραγματοποιεί το ετήσιο συνέδριό της με εκπεφρασμένο στόχο να καταλήξει σε ένα συνολικό αυτοδιοικητικό πρόγραμμα. Είναι άλλωστε γνωστό ότι ο πρόεδρός της, κ. Πατούλης, και ρόλο στο εσωτερικό της Ν.Δ. θέλει να παίξει, αλλά και γενικότερες πολιτικές φιλοδοξίες έχει.

Γι’ αυτό έχει επιδοθεί τους τελευταίους μήνες σε μια άοκνη προσπάθεια να πάρει στους ώμους του την αντιπολιτευτική εικόνα της αποδιοργανωμένης μετά τις εκλογές δεξιάς παράταξης, αλλά και να καλλιεργήσει το προφίλ ενός κινητικού πολιτικού, με συνολικότερο όραμα για την αυτοδιοίκηση και τον τόπο.

Ας ανοίξουμε τα παράθυρα διάπλατα

Μπορεί μια κυβέρνηση της αριστεράς να αποτελεί αναγκαία συνθήκη για την έξοδο από τις συμπληγάδες του μνημονίου, δεν θα τα καταφέρει όμως αν δεν τροφοδοτείται από μια συλλογική απόφαση να μετατρέψουμε σε πράξη την επιθυμία μας να ζούμε σε μια πιο ώριμη κοινωνία.

Έξι άξονες – μία πολιτική

Σίγουρα δεν θέλει και καμιά φοβερή σοφία για να πει κανείς ότι κάθε πόλη και χωριό διαφέρει από τα υπόλοιπα: ιδιαίτερα προβλήματα, κοινωνικά χαρακτηριστικά, πόροι και πολιτικές παραδόσεις συνθέτουν διακριτές ψηφίδες στον αυτοδιοικητικό χάρτη. Παρ’ όλα αυτά, οι δήμοι δεν αποτελούν ξεκομμένα μεταξύ τους νησιά. Λειτουργούν πάνω στο κοινό περιβάλλον που λέγεται Ελλάδα, κάτι που επιτρέπει να αναδειχθούν ορισμένες βασικές αιχμές για τη δημοτική πολιτική.